بخش دوّم‌

أين الّذين زعموا أنّهم الرّاسخون في العلم دوننا، كذبا و بغيا علينا، أن رفعنا اللّه و وضعهم، و أعطانا و حرمهم، و أدخلنا و أخرجهم. بنا يستعطى الهدى، و يستجلى العمى. إنّ الأئمّة من قريش غرسوا في هذا البطن من هاشم؛ لا تصلح على سواهم، و لا تصلح الولاة من غيرهم.

ترجمه‌

كجايند كسانى كه ادعا مى‌كردند آنها راسخان در علمند، نه ما، و اين ادعا را از طريق دروغ و ستم نسبت به ما، مطرح مى‌نمودند؟ (آنها كجا هستند تا ببينند كه) خداوند ما را برترى داد و آنها را پايين آورد، به ما عطا كرد و آنها را محروم ساخت، ما را (در كانون نعمت خويش) داخل نمود و آنها را خارج ساخت.

(مردم) به وسيله ما هدايت مى‌يابند و از نور وجود ما نابينايان روشنى مى‌جويند. به يقين امامان از قريش هستند و درخت وجودشان در سرزمين اين نسل از «هاشم» غرس شده است، اين مقام در خور ديگران نيست و زمامداران غير از آنها، شايستگى ولايت و امامت را ندارند!

شرح و تفسير جايگاه اصيل ولايت‌

امام عليه السّلام در اين بخش از خطبه به پاسخ كسانى مى‌پردازد كه ادعاهاى‌