مى‌ساخت، همان گونه كه در آيه 94 سوره اعراف مى‌خوانيم: « «وَ ما أَرْسَلْنا فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا أَخَذْنا أَهْلَها بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ»؛ ما در هيچ شهر و آبادى پيامبرى نفرستاديم مگر اين كه اهل آن را به ناراحتى‌ها و خسارت‌ها گرفتار ساختيم، شايد (به خود آيند و به سوى خدا) باز گردند و تضرع كنند».

به اين ترتيب يكى از اهداف مهم آفات و بلاها و حوادث دردناك، مسائل تربيتى است.

و در هر حال كليد گشوده شدن درهاى بسته فرونشستن امواج بلا، چيزى جز بازگشت به سوى خدا نيست. همان گونه كه قرآن مجيد مى‌گويد: « «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‌ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ»؛ اگر اهل شهرها و آباديها ايمان مى‌آوردند و تقوا پيشه مى‌كردند بركات آسمان و زمين را بر آنها مى‌گشوديم» [1].

و در جاى ديگر مى‌فرمايد: « «وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً»؛ اگر آنها (جن و انس) در راه (ايمان و اطاعت خدا) استقامت ورزند، با آب فراوان آنها را سيراب مى‌كنيم» [2].

و آيات ديگر.

در حديث پر معنايى از على عليه السّلام چنين مى‌خوانيم: كسى نزد امير مؤمنان عليه السّلام آمد عرض كرد: يا امير المؤمنين عليه السّلام! گناهان فراوان كرده‌ام، دعا كنيد خدا مرا ببخشد، فرمود: «برو استغفار كن».

ديگرى آمد عرض كرد: مزارع ما از كم آبى خشك شده، دعا كنيد خدا باران‌

[1] اعراف، آيه 96.

[2] جن، آيه 16.