بالا را خطاب به «مغيره» بيان فرمود [1].

بنابر اين خلاصه اين كلام در يك نگاه اعتراض شديد به «مغيره بن اخنس» است، كه سخنى بزرگتر از دهان خود گفت و ابراز وجودى بيش از ارزش خود نمود.

[1] شرح ابن ابى الحديد، جلد 8، صفحه 301- 302 و فتوح ابن اعثم كوفى، جلد 1، صفحه 16 مطابق نقل شرح نهج البلاغه مرحوم تسترى، جلد 9، صفحه 261.