اين كه شكست دامن مسلمين را بگيرد) تو پشتيبان مردم و پناهگاه مسلمين خواهى بود!

شرح و تفسير

امام عليه السّلام در آغاز اين سخن براى اين كه به خليفه دوّم دلگرمى بدهد و روحيه او را تقويت كند، مبادا در مقابل دشمن بزرگ و سرسختى همچون روميان ترس و وحشت به خود راه بدهد چنين مى‌فرمايد: «خداوند بر عهده گرفته است كه حوزه اسلام را براى پيروان اين دين سر بلند سازد و نقاط ضعف آنها را بپوشاند» (و قد توكّل اللّه لأهل هذا الدّين بإعزاز الحوزة [1]، و ستر العورة).

تعبير به «توكّل» اشاره به اين است كه خداوند وكالت و حمايت و دفاع آنها را بر عهده گرفته است و اين همان چيزى است كه قرآن مجيد به آن اشاره مى‌كند: « «هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‌ وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ»؛ او كسى است كه رسولش را با هدايت و آيين حق فرستاد تا آن را بر همه آيينها غالب گرداند، هر چند مشركان كراهت داشته باشند» [2].

اين وعده الهى- طبق سخن امام عليه السّلام- مخصوص زمان پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نبود، بلكه در هر عصر و زمانى جارى است.

تعبير به «ستر العورة» با توجه به اين كه «عورت» در اصل به معنى:

«نقاط آسيب پذير مرزها و آنچه انسان از آن بيم و وحشت دارد» مى‌باشد اشاره به اين كه است كه خداوند علاوه بر اين كه عزّت و سربلندى مسلمين را بر عهده‌

[1] «حوزه» از مادّه «حوز» (بر وزن موز) به معنى جمع آورى كردن و به هم پيوستن و در اختيار گرفتن است و معمولا به هر مجموعه‌اى حوزه گفته مى‌شود.

[2] توبه، آيه 33.