2- در بخش ديگرى از اين خطبه به اختلافات فكرى و عملى اصحابش اشاره كرده و مى‌فرمايد: با چنين شرايطى نمى‌توان اصول عدالت را بر پاداشت و حق را به حق دار، رساند و تا وحدت در درون دل‌ها و هماهنگى در عمل نبوده باشد رسيدن به اين اهداف عالى غير ممكن است.

3- در بخش سوّم از اين خطبه به معرفى خويش پرداخته و مى‌فرمايد، نخستين كسى بودم كه پيام نبوت را پذيرفتم و اوّل كسى بودم كه بعد از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نماز را بر پا داشتم.

4- در بخش آخر اين خطبه امام عليه السّلام به صفات يك رهبر شايسته، اشاره مى‌كند و با تعبيرات دقيق و حساب شده، اوصاف لازم را بر مى‌شمرد، اوصافى كه وجود آن در رهبر اسلامى ضامن بقا و ثبات است.