بخش پنجم‌

راية ضلال قد قامت على قطبها، و تفرّقت بشعبها، تكيلكم بصاعها، و تخبطكم بباعها. قائدها خارج من الملّة، قائم على الضّلّة؛ فلا يبقى يومئذ منكم إلّا ثفالة كثفالة القدر، أو نفاضة كنفاضة العكم، تعرككم عرك الأديم، و تدوسكم دوس الحصيد، و تستخلص المؤمن من بينكم استخلاص الطّير الحبّة البطينة من بين هزيل الحبّ.

ترجمه‌

(گويا مى‌بينم:) پرچم گمراهى بر جايگاه خود نصب و محكم شده، و طرفداران آن همه جا پراكنده گشته‌اند. شما را با پيمانه خود مى‌پيمايد (و با معيارهاى خود مى‌سنجد) و با دست‌هاى گشاده خويش، شاخ و برگ شما را فرو مى‌ريزد. رهبر اين گروه، از آيين اسلام خارج است و بر پايه گمراهى و ضلالت ايستاده؛ (كار به جايى مى‌رسد كه) در آن روز جز تعداد كمى از شما باقى نمى‌ماند. همانند ته مانده ديگ و يا خرده نانهائى كه در ته كيسه باقى مانده و به هنگام تكان دادن فرو مى‌ريزد (به اين هم قناعت نمى‌كنند؛ بلكه) شما را همچون پوست‌هايى كه (به هنگام دبّاغى) به هم مى‌پيچند، تحت فشار قرار مى‌دهند و همچون زراعت درو شده مى‌كوبند و پايمال مى‌كنند، افراد با ايمان (و ممتاز) را از ميان شما جدا مى‌سازند (و نابود مى‌كنند؛) همان گونه كه پرندگان، دانه‌هاى درشت را از دانه‌هاى لاغر جدا مى‌سازند (و مى‌بلعند).