حيوانات و انسان‌ها، دريا و صحرا، همه مملوّ از آثار وجود اوست؛ ولى با اين حال، كنه ذاتش چنان مخفى است كه احدى به آن راه ندارد؛ زيرا انسان محدود، كنه آن وجود نامحدود را نمى‌تواند درك كند.

در دعاى پربار و معروف امام حسين عليه السّلام (مشهور به دعاى عرفه) مى‌خوانيم:

«متى غبت حتّى تحتاج إلى دليل يدلّ عليك و متى بعدت حتّى تكؤن الآثار هي الّتي توصل إليك، عميت عين لا تراك عليها رقيبا.» شاعر فارسى زبان همين مضمون را در اشعار لطيف خود بازگو كرده: