شهر خاصّى را به خاطر آمادگى‌هايش هدف قرار دهد.

در ادامه اين سخن، به سراغ فتنه بنى اميّه مى‌رود و مى‌فرمايد: «آگاه باشيد! وحشتناكترين فتنه‌ها از نظر من براى شما، فتنه بنى اميّه است؛ چرا كه فتنه‌اى است كور و تاريك». (ألا و إنّ أخوف الفتن عندي عليكم فتنة بني اميّة، فإنّها فتنة عمياء مظلمة).

فتنه‌هاى كور و تاريك فتنه‌هايى است كه هيچ كس و هيچ چيز را به رسميّت نمى‌شناسد و همه ارزشها را پايمال مى‌كند و نيكان را بدون توجّه به سوابق و شخصيّت آنها درهم مى‌كوبد و فتنه بنى اميّه براستى چنين بود!! در عصر حكومت آنها، ارزش‌هاى عصر جاهليّت، ناگهان زنده شد و بازماندگان كثيف و آلوده آن زمان، پست‌هاى حسّاس حكومت اسلامى را اشغال كردند و نيكان و پاكان از صحنه اجتماع عقب رانده شدند و آنها كه مقاومت كردند، نابود گشتند.

سپس به يكى از ويژگى‌هاى اين فتنه اشاره كرده، مى‌فرمايد: «حكومت آن فراگير است (و همه تحت فشار آن حكومت ظالم هستند) و بلاى آن ويژه گروهى است؛ هر كس در آن فتنه بصير و بينا باشد (و با آن ستيزه جويى كند) بلا دامان او را مى‌گيرد و هر كس در برابر آن نابينا باشد، بلايى به او نمى‌رسد». (عمّت خطّتها [1]، و خصّت بليّتها، و أصاب البلاء من أبصر فيها، و أخطأ البلاء من عمي عنها).

بديهى است آثار شوم فتنه سرانجام دامان همه اجتماع را خواهد گرفت و تعبير به «عمّت خطّتها» ممكن است اشاره به همين معنا باشد؛ ولى لبه تيز آن، متوجّه آگاهان مجاهد و مبارز است ولى ناآگاهان و آگاهان بى‌مسئوليّت و بى‌درد، از بلاهاى خاص در امان مى‌مانند.

سپس امام عليه السّلام در بيان دومين ويژگى حكومت بنى اميّه مى‌افزايد: «به خدا

[1] «خطّه» از مادّه «خطّ» به معناى علامت گذاردن است و واژه «خطّه» به معناى حالت و موضوع مى‌آيد.