بخش ششم‌

و منها: حتّى يظنّ الظّانّ أنّ الدّنيا معقولة على بني أميّة، تمنحهم درّها، و توردهم صفوها، و لا يرفع عن هذه الأمّة سوطها و لا سيفها، و كذب الظّانّ لذلك، بل هي مجّة من لذيذ العيش يتطعّمونها برهة، ثمّ يلفظونها جملة!

ترجمه‌

امام عليه السّلام در بخش ديگرى از اين خطبه مى‌فرمايد: تا آنجا كه بعضى گمان كردند دنيا به كام بنى‌اميّه است و همه خوبى‌هايش را به آنان مى‌بخشد و آنها را از سرچشمه زلال خود، سيراب مى‌سازد و (نيز گمان كردند كه) تازيانه و شمشير آنها از سر اين امّت برداشته نخواهد شد، كسانى كه چنين گمان مى‌كنند، دروغ مى‌گويند (و در اشتباهند). چه اينكه سهم آنان از زندگى لذّت‌بخش، جرعه‌اى بيش نيست، كه زمان كوتاهى آن را مى‌چشند، سپس (قبل از آنكه آن را فروبرند) به كلّى بيرون مى‌افكنند!

شرح و تفسير

كوتاهى عمر بنى‌اميّه‌

اين آخرين بخش از خطبه بالا است. بعضى معتقدند مشتمل بر مطلب مستقلّى است و ربطى به مطالب گذشته ندارد و در واقع در ميان اين بخش و بخش‌هاى گذشته، مطالب زيادى بوده كه «سيّد رضى رحمه اللّه» آن را نقل نكرده است و لذا پيوند