بخش هفدهم‌

أولي الأبصار و الأسماع، و العافية و المتاع، هل من مناص أو خلاص. أو معاذ أو ملاذ، أو فرار أو محار! أم لا؟ «فأنّى تؤفكون!» أم أين تصرفون! أم بماذا تغترّون! و إنّما حظّ أحدكم من الأرض، ذات الطّول و العرض، قيد قدّه، متعفّرا على خدّه!

ترجمه‌

اى صاحبان چشم و گوش بينا و شنوا، و اى دارندگان عافيت و امكانات و متاع دنيا! آيا هيچ راه گريز يا خلاص و پناهگاه و قلعه محكم، و يا فرار و بازگشتى وجود دارد، يا نه؟ حال «چگونه (از راه حق) منحرف مى‌شويد!» يا به كجا مى‌رويد! يا به چه چيز مغرور مى‌شويد؟! اين در حالى است كه بهره هر يك از شما از زمين، با اين طول و عرضش، تنها به اندازه قامت او است، در حالى كه گونه‌اش بر خاك ساييده مى‌شود!

شرح و تفسير

چشم و گوش خود را باز كنيد!

امام عليه السّلام آن معلّم بزرگ آسمانى، در اين بخش از خطبه، باز بندگان خدا را مخاطب مى‌سازد، ولى به صورتى ديگر و با بيانى ديگر، مى‌فرمايد: «اى صاحبان چشم و گوش بينا و شنوا، و اى دارندگان عافيت و امكانات و متاع دنيا! آيا هيچ راه گريز، يا خلاص و پناهگاه و قلعه محكم، و يا فرار و بازگشتى وجود دارد يا نه؟»