اشاره به اينكه: مسافرت از اين دنيا، مطلب شوخى و آسانى نيست، بلكه سخت و جدّى است، چرا كه تمام عوامل درونى و برونى ما فرياد «كوچ كنيد!» را برآورده‌اند، قواى درونى به سرعت تحليل مى‌رود، و عوامل بيرونى به فرسودگى نيروهاى جسمانى كمك مى‌كند، آفات، بلا و حوادث غير منتظره و انواع بيمارى‌ها نيز، آن را تشديد مى‌كند، و همه با زبان حال مى‌گويند: «كوچ كردن شما جدّى و شديد است».

در پنجمين دستور فرمان آماده باش مى‌دهد و مى‌گويد: «آماده مرگ باشيد كه بر شما سايه افكنده است» و استعدّوا للموت فقد أظلّكم‌ يك قافله‌سالار بيدار و آگاه، هنگامى كه احساس مى‌كند سفرى طولانى و پر مخاطره در پيش است، به اهل قافله هشدار مى‌دهد كه خود را تا آنجا كه مى‌توانند آماده سازند و وسايل لازم را تهيّه كنند! بديهى است منظور از استعداد و آمادگى براى مرگ اين نيست كه انسان دست از تلاش و كوشش بردارد و دنيا را رها سازد و در كنج خانه در انتظار مرگ بنشيند، بلكه منظور فراهم ساختن اعمال صالح بيشتر و بهتر و تهذيب نفس و تحصيل فضايل اخلاقى و تهيه «باقيات صالحات» است، و به تعبير ديگر: «فراهم ساختن تمام امورى كه در زندگى جاويدان آخرت به درد انسان مى‌خورد.» جمله «فقد أظلّكم» (بر شما سايه افكنده است) اشاره به نزديكى آن است، زيرا تنها اشياى نزديك است كه بر انسان سايه مى‌افكند.

در واقع ميان انسان و مرگ هيچ فاصله‌اى نيست، گاه يك انسان قوىّ و نيرومند و سالم در يك حادثه ناگوار، در چند لحظه مبدّل به يك مشت استخوان و گوشت متلاشى شده مى‌گردد و گاه يك انسان پير و ناتوان، يا نيرومند و جوان، با يك سكته قلبى و مغزى كه عوامل زيادى نمى‌خواهد در چند لحظه چنان با دنيا وداع مى‌گويد