بخش ششم‌

فيالها أمثالا صائبة، و مواعظ شافية، لو صادفت قلوبا زاكية، و أسماعا واعية، و آراء عازمة، و ألبابا حازمة! فاتّقوا اللّه تقيّة من سمع فخشع، و اقترف فاعترف، و وجل فعمل، و حاذر فبادر، و أيقن فأحسن، و عبّر فاعتبر، و حذّر فحذر، و زجر فازدجر، و أجاب فأناب، و راجع فتاب، و اقتدى فاحتذى، و أري فرأى، فأسرع طالبا، و نجا هاربا، فأفاد ذخيرة، و أطاب سريرة، و عمّر معادا، و استظهر زادا، ليوم رحيله، و وجه سبيله، و حال حاجته، و موطن فاقته، و قدّم أمامه لدار مقامه. فاتّقوا اللّه عباد اللّه جهة ما خلقكم له، و احذروا منه كنه ما حذّركم من نفسه، و استحقّوا منه ما أعدّ لكم بالتّنجّز لصدق ميعاده، و الحذر من هول معاده.

ترجمه‌

اوه! چه مثل‌هاى صائب و رسايى، و چه اندرزهاى شفابخشى، به شرط آن كه با قلب‌هاى پاك و گوش‌هاى شنوا و اراده‌هاى قاطع و عقل‌هاى دورانديش روبرو شود.

پس تقواى الهى پيشه كنيد! تقواى كسى كه چون (اوامر و نواهى الهى را) بشنود خضوع كند (و در برابر آن) تسليم شود، و چون گناه كند (عذر تقصير به پيشگاه خدا آورد و) اعتراف كند (و در مقام توبه برآيد) و چون خاشع گردد (به وظايف خود) عمل كند، و چون بيمناك شود به اطاعت حق مبادرت نمايد، و چون (به مرگ و لقاى پروردگار) يقين كند، نيكى نمايد، و هر گاه درس عبرت به او دهند، عبرت‌