خطبه 63 [1] و من خطبة له عليه السّلام يحذر من فتنة الدّنيا

در اين خطبه امام عليه السّلام مردم را از فتنه و فريب دنيا بر حذر مى‌دارد (و از ناپايدارى آن خبر مى‌دهد)

خطبه در يك نگاه‌

اين خطبه همان گونه كه از عنوان آن برمى‌آيد، هشدارى است به همگان در مورد فتنه دنيا؛ امام عليه السّلام در اين خطبه به دو مطلب مهم اشاره مى‌كند: نخست اينكه دنيا مى‌تواند مايه نجات و يا مايه بدبختى انسانها گردد و اين در حقيقت، بستگى به تفاوت ديدگاههايى دارد كه درباره دنيا مطرح است.

[1] سند خطبه: نويسنده «مصادر نهج‌البلاغه» در بيان اسناد اين خطبه مى‌نويسد: ترديدى نيست كه آنچه در اين خطبه آمده بخشى از خطبه طولانى‌ترى است كه مرحوم «سيد رضى» در اينجا قسمت بالا را انتخاب كرده است. سپس مى‌افزايد: من آنچه را «آمدى» در «غرر الحكم» در «حرف الف» آورده است در اينجا مى‌آورم و تفاوت اين دو در بعضى از تعبيرات و اضافاتى كه نقل آمدى دارد، نشان مى‌دهد كه او اين خطبه را از منبعى غير از نهج‌البلاغه گرفته است. (توجه داشته باشيد كه «آمدى» نويسنده «غرر الحكم» از علماى قرن ششم هجرى است، در حالى كه مرحوم «سيّد رضى» در قرن چهارم مى‌زيسته است) (مصادر نهج‌البلاغه، جلد 2، صفحه 44.)