شرح و تفسير يك پيام مستمر

امام عليه السلام در اين كلام نورانى به سه نكته مهم اشاره مى‌فرمايد و جالب اين‌كه از آغاز اين كلام استفاده مى‌شود، مواقعى كه به منبر مى‌رفت غالباً در آغاز خطبه‌ها به اين نكته‌ها اشاره مى‌فرمود؛

(وَ رُوِى أَنَّهُ عليه السلام قَلَّمَا اعْتَدَلَ بِهِ الْمِنْبَرُ إِلا قَالَ أَمَامَ الْخُطْبَةِ)

. در نخستين نكته به هدف آفرينش انسان به‌صورت سربسته اشاره كرده، مى‌فرمايد: «اى مردم! تقواى الهى پيشه كنيد. هيچ‌كس بيهوده و عبث آفريده نشده كه به لهو (و انواع سرگرمى‌ها) بپردازد و مهمل و بى‌هدف رها نگشته تا پيوسته به كارهاى لغو مشغول شود»؛

(أَيُّهَا النَّاسُ، اتَّقُوا اللَّهَ فَمَا خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَيَلْهُو، وَ لَاتُرِكَ سُدًى فَيَلْغُو)

. «سدى» به معناى رها شده و بى‌هدف و بى‌برنامه است. به شترى كه ساربان، آن را در بيابان رها كند «ابل سدى» مى‌گويند.

تفاوت «لهو» و «لغو» كه در كلام بالا آمد اين است كه «لهو» به معناى سرگرمى‌