368 إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ وَضَعَ الثَّوَابَ عَلَى طَاعَتِهِ، وَ الْعِقَابَ عَلَى مَعْصِيَتِهِ، ذِيَادَةً لِعِبَادِهِ عَنْ نَقْمَتِهِ وَ حِيَاشَةً لَهُمْ إِلَى جَنَّتِهِ.

امام عليه السلام فرمود:

خداوند سبحان ثواب را بر اطاعتش و كيفر را بر معصيتش قرار داده است تا بندگانش را از عذاب خود بازدارد و آن‌ها را به‌سوى بهشتش سوق دهد. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

از آنچه مرحوم خطيب در مصادر آورده استفاده مى‌شود كه اين كلام نورانى با خطبه‌اى كه فاطمه زهرا عليها السلام درباره فدك خوانده هماهنگ است و مرحوم آمدى نيز آن را در كتاب غررالحكم با تفاوتى آورده است. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 268).