نام کتاب : پيام امام امير المومنين(ع) نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 91
يَا
أُوْلِي الْأَلْبَابِ»؛ اى خردمندان! در قصاص، حيات و زندگى
شما است». [1]
درست است كه
ظاهراً بر اثر قصاص، فردى از جامعه حذف مىشود؛ ولى اين حذف سبب پيشگيرى از
قتلهاى آينده است، زيرا افرادى كه به فكر قتل ديگران مىافتند، هنگامى كه منظره
قصاص در نظرشان مجسم مىشود و خود را در خطر قطعى مىبينند از اين عمل خوددارى
مىكنند و به فرض كه بتوانند قتلى انجام دهند و متوارى شوند بايد يك عمر به صورت
دربهدر زندگى مخفيانه داشته باشند كه ناراحتى و زجر آن كمتر از قصاص نيست.
متأسفانه در
دنياى امروز، بعضى از گروهها و به اصطلاح طرفداران حقوق بشر با هرگونه قصاص
مخالفند و مىگويند: خون را با خون نبايد شست؛ قاتل كار خطايى انجام داده و اگر ما
قاتل را به قتل برسانيم خطاى ديگرى است.
اينها براى
قاتل دلسوزى مىكنند؛ اما گويا براى صدها يا هزاران نفرى كه جانشان بهوسيله
قاتلان در خطر است و آن قاتلان با نفى قصاص احساس امنيت مىكنند دلشان نسوخته است.
11. «و اقامه
حدود را براى بزرگ شمردن محرمات الهى قرار داد»؛
(وَإِقَامَةَ الْحُدُودِ إِعْظَاماً
لِلْمَحَارِمِ)
. «محارم» در
اينجا اشاره به گناهان كبيره يا بخش مهمى از آنهاست كه در موردشان اقامه حدود و
اجراى تعزيرات مىشود، زيرا حدود به معناى عام شامل تعزيرات هم مىگردد. بديهى است
با اجراى حد، گناه در نظرها پراهميت خواهد شد و كمتر كسى به سراغ آن مىرود زيرا
مىداند علاوه بر مجازات الهى در سراى آخرت، در اين دنيا هم مجازات سنگينى دامن او
را مىگيرد و اين امر سبب امنيت جامعه و حفظ آن از آلودگىهاى گسترده خواهد شد.
ازاينرو در
حديثى از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله آمده است: