نام کتاب : پيام امام امير المومنين(ع) نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 539
شرح و تفسير كيفر كتمان حقيقت!
امام عليه السلام اين سخن را زمانى بيان كرد كه به بصره آمده بود و «انس بن
مالك» را فرا خواند و او را مأموريت داد كه به سوى طلحه و زبير برود و چيزى را كه
از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله درباره آنها شنيده بود بيان كند. (اشاره به
جملهاى است كه پيغمبر صلى الله عليه و آله درباره آن دو فرموده بود كه «شما
بهزودى با على جنگ خواهيد كرد در حالى كه ظالميد؛ إِنَّكُما سَتُقاتِلانِ
عَلِيّاً وَأنْتُما لَهُ ظالِمانِ») انس از اين كار خوددارى كرد و نزد حضرت آمد و
عرض كرد: من اين سخن را فراموش كردهام؛
(وَقالَ عليه السلام: لِأَنَسِ بْنِ
مالِكٍ، وَقَدْ كانَ بَعَثَهُ إِلى طَلْحَةَ وَالزُّبَيْرِ لَمّا جاءَ إِلَى
الْبَصْرَةِ يُذَكّرُهُما شَيْئاً مِمّا سَمِعَهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله
عليه و آله في مَعناهُما، فَلَوى عَنْ ذلِكَ، فَرَجَعَ إِلَيْهِ فقال: إِنِّي
أُنْسِيتُ ذلِكَ الْأَمْرَ)
. امام عليه السلام فرمود: «اگر دروغ مىگويى، خدا تو را به سفيدى آشكارى
(بيمارى برص) مبتلا كند آنگونه كه عمامه نتواند آن را بپوشاند»؛