و معتقد بود اگر آن‌ها مردان شجاع و اهل كارزار بودند هرگز معاويه و شاميان نمى‌توانستند كشور اسلام را به دو پاره تقسيم كنند و حكومتى خودكامه و به سبك سلاطين جور در منطقه خود به وجود آورند؛ حكومتى كه بعدها نيز سرچشمه انواع مفاسد و مظالم در كشور اسلام شد و چهره تاريخ اسلام را مشوه ساخت و آثار پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله را در مناطق مختلفى كم‌رنگ يا بى‌رنگ نمود و چقدر دردناك است براى فرماندهى كه از هر نظر آماده دفع دشمن باشد، هم برنامه داشته باشد و هم تدبير و هم قوت و قدرت؛ ولى نفرات او با وى هماهنگ نگردند تا آن‌جا كه افراد ناآگاه گمان برند اشكال در فرمانده و حاكمان است.

سوز دل اميرمؤمنان على عليه السلام را از اين وضعيت، در خطبه‌ها و نامه‌ها و كلمات قصار آن حضرت به خوبى مشاهده مى‌كنيم.