«ياسر» و «فالج» بوده، صدر اين كلام را ذكر نكرده است؛ ولى هرگاه به صدر آن در خطبه 23 باز گرديم معناى كامل و جامعى از اين گفتار حكيمانه به دست مى‌آيد، زيرا امام عليه السلام مى‌فرمايد: «هرگاه انسان مسلمان به دنبال كار زشتى كه از آشكار شدنش شرمنده شود نباشد و به كارى كه افراد پست آن را وسيله هتك حرمت او قرار دهند دست نزند مانند مسابقه دهنده ماهرى است كه منتظر است در همان دورِ نخست پيروز گردد و سود وافرى ببرد بى‌آن‌كه زيانى دامان او را بگيرد»؛

(فَإِنْ رَأَى أَحَدُكُمْ لِأَخِيهِ غَفِيرَةً فِي أَهْلٍ أَوْ مَالٍ أَوْ نَفْسٍ فَلا تَكُونَنَّ لَهُ فِتْنَةً فَإِنَّ الْمَرْءَ الْمُسْلِمَ مَا لَمْ يَغْشَ دَنَاءَةً تَظْهَرُ فَيَخْشَعُ لَهَا إِذَا ذُكِرَتْ وَيُغْرَى بِهَا لِئَامُ النَّاسِ كَانَ كَالْفَالِجِ الْيَاسِرِ الَّذِي يَنْتَظِرُ أَوَّلَ فَوْزَةٍ مِنْ قِدَاحِهِ تُوجِبُ لَهُ الْمَغْنَمَ وَيُرْفَعُ بِهَا عَنْهُ الْمَغْرَم)

. اين پيروزى سريع مى‌تواند پيروزى در دنيا باشد يا در سراى آخرت يا در هر دو، زيرا چنين مؤمن پاكدامنى نه بهانه به دست بدخواهان مى‌دهد كه از او عيب‌جويى كنند و نه كارى برخلاف رضاى الهى انجام مى‌دهد كه در سراى آخرت دامنش را بگيرند، بنابراين او در هر دو سرا پيروز است.

نكته مهمى كه در اين‌جا بايد به آن توجه داشت معناى «ياسر» است كه بسيارى از شارحان، آن را به قمارباز تفسير كرده و گفته‌اند: مؤمن پاكدامن مانند قماربازى است كه در دور اول قمار برنده مى‌شود و مى‌دانيم چنين تشبيهى هرگز مناسب كلام امام عليه السلام نيست. گويا آن‌ها به تعبير «قِداح» (چوبه‌هاى تير) و «جَزُور» (شتر قربانى) توجه نكرده‌اند.

توضيح اين‌كه طبق آنچه از «زمخشرى» در كشاف‌ نقل شده، عرب هنگام بخت‌آزمايى ده چوبه تير انتخاب مى‌كرد و روى هركدام اسمى مى‌نوشت؛ بعضى به عنوان برنده و بعضى به عنوان بازنده. سپس شترى را خريدارى مى‌كردند و آن را نحر كرده به ده قسمت تقسيم مى‌نمودند. تيرهاى ده‌گانه را در