و دوستى، نوعى خويشاوندى اكتسابى است و به انسانى كه ملول و رنجيده خاطر است اعتماد مكن. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

به گفته مرحوم خطيب در كتاب مصادر، اين سخنان حكيمانه به صورت پراكنده در بسيارى از كتب آمده است؛ از جمله در تحف العقول، روضه كافى، ادب الدنيا والدين، سراج الملوك، غرر الحكم، دستور معالم الحكم، نهاية الارب و كتب ديگر. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 172).