201 و قال عليه‌السلام إِنَّ مَعَ كُلِّ إِنْسَانٍ مَلَكَيْنِ يَحْفَظَانِهِ، فَإِذَا جَاءَ الْقَدَرُ خَلَّيَا بَيْنَهُ وَبَيْنَهُ، وَإِنَّ الْأَجَلَ جُنَّةٌ حَصِينَةٌ.

امام عليه السلام فرمود:

همراه هر انسانى دو فرشته است كه وى را (از خطرات) محافظت مى‌كنند،

اما هنگامى كه روز مقدّر فرا رسد او را در برابر حوادث رها مى‌سازند

و (بنابراين) اجل و سرآمد زندگى (كه از سوى خداوند تعيين شده)

سپرى است محافظ و نگهدار. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

خطيب رحمه الله در كتاب مصادر اين گفتار حكيمانه را از مورخ معروف ابن سعد كه قبل از سيد رضى مى‌زيسته است در كتاب طبقات چنين نقل كرده كه مردى از قبيله بنى‌مراد خدمت اميرمؤمنان عليه السلام آمد در حالى كه در مسجد مشغول نماز بود عرض كرد: محافظانى براى خودتان انتخاب كنيد بهتر است، زيرا جمعى از قبيله بنى‌مراد تصميم قتل شما را گرفته‌اند. امام عليه السلام كلام حكيمانه مورد بحث را (با تفاوت مختصرى) در برابر او بيان فرمود نيز ابن‌قتيبه كه او هم پيش از مرحوم رضى مى‌زيسته آن را در كتاب الامامة و السياسة آورده است. مرحوم كلينى نيز در كتاب كافى حديثى قريب به اين مضمون را با مقدمه‌اى از «سعيد بن قيس همدانى» از اميرمؤمنان على عليه السلام نقل مى‌كند. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 164 و 165).