شخصى كه حرام مى‌خورد آمده است هنگامى كه اميرمؤمنان عليه السلام در بصره بودند مردى را خدمتش آوردند كه بنا بود حد بر او اجرا شود، ناگهان گروهى از مردم براى تماشاى آن منظره اجتماع كردند، اميرمؤمنان عليه السلام فرمود: اى قنبر نگاه كن اين گروه كيانند و براى چه آمدند عرض كرد مردى هست كه مى‌خواهند حد بر او اقامه كنند (و اينها تماشاگرند)، هنگامى كه نزديك شدند امام نگاه در چهره آنها كرد و فرمود:

«لا مَرْحباً بِوُجُوهٍ لا تُرى‌ إلّافي كُلّ سُوءٍ هؤُلاءِ فُضُولُ الرّجالِ أمِطْهُمْ عَنّى يا قَنْبَرُ

؛ خوش آمد مباد بر چهره‌هايى كه جز در صحنه‌هاى بد ديده نمى‌شود آنها افراد بيهوده جامعه هستند اى قنبر آنها را از من دور ساز». [1]

درست كه در قرآن مجيد و روايات دستور داده شده است اجراى حد در حضور جمعى باشد تا مايه عبرت مردم گردد؛ اما اين گروه از افراد هرگز براى عبرت گرفتن نمى‌آمدند، بلكه هر جا جنجالى برپا شود در آنجا حضور مى‌يابند و در صورتى كه فرصت پيدا كنند خودشان نيز وارد صحنه مى‌شوند.

ولى جالب توجه اين‌كه زمامداران ظالم و ستمگر در دنياى ديروز و امروز از وجود اين گروه براى پيش بردن مقاصد نامشروع خود بهره فراوان مى‌گيرند و براى درهم شكستن مخالفان خود و آمران به معروف و ناهيان از منكر اين گروه را تحريك كرده و به مصاف آنها مى‌فرستند.

ابن ابى‌الحديد از «احنف» چنين نقل مى‌كند كه مى‌گفت: سفيهان جامعه را گرامى داريد، زيرا آنها شما را از اين و آن حفظ مى‌كنند. (منظورش اين بود كه مى‌توانند دشمنان شما را دفع كنند) سپس شعرى از شاعرى نقل كرده كه مضمونش اين است: من اين افراد بدرفتار را براى خودم حفظ مى‌كنم تا در مقابل مخالفان از آنها استفاده كنم، اگر سگ‌هايى كه نزد من‌اند حضور نداشته باشند از سگ‌هاى مخالفين در هراسم. [2]

[1]. وسائل‌الشيعه، ج 18، باب 22، ص 45، كتاب الحدود، ح 1.

[2]. شرح نهج‌البلاغه ابن ابى‌الحديد، ج 19، ص 20، ذيل حكمت مورد بحث.