11 و قال عليه‌السلام إِذَا قَدَرْتَ عَلَى عَدُوِّكَ فَاجْعَلِ الْعَفْوَ عَنْهُ شُكْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَيْهِ.

امام عليه السلام فرمود:

هنگامى كه بر دشمنت پيروز شدى عفو را شكرانه اين پيروزى قرار ده. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

از كسانى كه پيش از سيّد رضى اين سخن حكمت آميز را نقل كرده‌اند ابوعثمان جاحظ است كه يكصد جمله از كلمات امام گردآورى كرده و اين سخن را يكى از آنها قرار داده است و راغب اصفهانى در كتاب محاضرات آن را با تفاوتى كه نشان مى‌دهد از منبع ديگرى اخذ كرده آورده است و گروه ديگرى نيز بعد از سيّد رضى آن را در كتاب‌هاى خود آورده‌اند، گاه با تفاوت‌هايى كه دليل بر تعدد منبع است. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 13 با تلخيص) و از آنچه در كتاب تمام نهج‌البلاغه آمده چنين استفاده مى‌شود كه اين جمله حكمت‌آميز بخشى از نامه‌اى است كه امام عليه السلام براى فرزندش امام حسن مجتبى عليه السلام نوشت و در بخش نامه‌ها در نامه 31 در نهج‌البلاغه آمده است، هرچند مرحوم سيّد رضى اين جمله و بعضى از جمله‌هاى ديگر را در آن نامه نياوره است. (تمام نهج‌البلاغه، ص 976).