لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَيُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِى جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ»؛ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد آيا شما را به تجارى راهنمايى كنم كه شما را از عذاب دردناك رهايى مى‌بخشد؟ به خدا و رسولش ايمان بياوريد و با اموال و جان‌هايتان در راه خدا جهاد كنيد و اين براى شما (از هر چيز) بهتر است اگر بدانيد* (اگر چنين كنيد) گناهانتان را مى‌بخشد و شما را در باغ‌هايى از بهشت داخل مى‌كند كه نهرها از زير درختانش جارى است و در مسكن‌هاى پاكيزه در بهشت جاويدان جاى مى‌دهد و اين پيروزى عظيم است». [1]

در نهمين نكته حكمت‌آميز كه در واقع تكميل كننده نكته قبل است مى‌فرمايد: «هيچ سودى همچون ثواب الهى نيست»؛

(وَلَا رِبْحَ كَالثَّوَابِ)

. سودهاى مادى همه از بين مى‌روند ولى ثواب الهى همواره باقى و برقرار است همان‌گونه كه در قرآن كريم مى‌خوانيم: «مَا عِنْدَكُمْ يَنفَدُ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ». [2]

در واقع ارباح مادى همچون خواب و خيال است ولى سود معنوى واقعيتى است انكار ناپذير.

اضافه بر اين، سود مادى حدى دارد؛ دو يا چند برابر و حتى ممكن است گاهى ده برابر شود در حالى كه ثواب الهى به مقتضاى آيه شريفه‌ «مَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ ...». [3] گاه هفتصد برابر و گاه افزون بر آن است؛ سودى كه در هيچ تجارتى پيدا نمى‌شود.

در دهمين نكته مى‌فرمايد: «هيچ پارسايى همچون پرهيز از شبهات نيست»؛

(وَلَا وَرَعَ كَالْوُقُوفِ عِنْدَ الشُّبْهَةِ)

«ورع» در اصل به معناى پرهيز يا شدت پرهيز است و در لسان روايات به حد

[1]. صف، آيه 10-/ 12.

[2]. نحل، آيه 96.

[3]. بقره، آيه 261.