7 و قال عليه السلام الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ، وَأَعْمَالُ الْعِبَادِ فِي عَاجِلِهِمْ، نُصْبُ أَعْيُنِهِمْ فِي آجَالِهِمْ.

امام عليه السلام فرمود:

صدقه (كمك به نيازمندان) داروى شفابخشى است و اعمال بندگان در اين جهانِ زودگذر در برابر چشمان آنها در آن جهان (پايدار) است. [1]

[1]. سند اين حكمت در ذيل حكمت دوم گذشت.