مرحوم مغنيه در شرح نهج البلاغه‌ خود به اينجا كه مى‌رسد نكوهش شديدى از وضع دنياى امروز مى‌كند كه انواع اسباب و وسايل براى تجسس و كشف اسرار افراد اختراع شده و به طرز وحشتناكى اسرار همگان فاش مى‌گردد.

زمانى مرحوم مغنيه چنين سخنى را گفت كه هنوز مسائل امروزى اختراع نشده بود. شرايط امروز چنان است كه از طريق شنودها، ماهواره‌ها، دوربين‌ها و وسايلى كه مخفيانه در همه جا ممكن است به كار گذاشته شود تقريبا همه اسرار مردم را مى‌توان فاش كرد و اين ناامنى عجيبى است براى دنياى امروز و برخلاف آنچه شعار داده مى‌شود آزادى انسان‌ها را سخت تهديد مى‌كند.

در حديثى كه در غررالحكم‌ از امام عليه السلام نقل شده مى‌خوانيم:

«سِرُّكَ أسيرُكَ وَ إنْ أفْشَيْتَهُ صِرْتَ أسيرَهُ؛

سرّ تو اسير توست و هنگامى كه آن را افشا كنى تو اسير آن خواهى شد». [1]

در حديث ديگرى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم:

«إِظْهَارُ الشَّيْ‌ءِ قَبْلَ أَنْ يُسْتَحْكَمَ مَفْسَدَةٌ لَهُ؛

آشكار كردن چيزى پيش از استوار شدن آن سبب تباهى آن مى‌گردد». [2]

بعضى افراد هستند كه مى‌گويند ما سرّ خود را فقط به دوستان صميمى مى‌گوييم غافل از اين‌كه آن دوستان صميمى نيز دوستان صميمى ديگرى دارند و به گفته سعدى: رازى كه نهان خواهى با كس در ميان منه؛ گرچه دوست مخلص باشد كه مر آن دوست را نيز دوستان مخلص باشند همچنين مسلسل:

سپس امام در دومين جمله مى‌فرمايد: «خوشرويى و بشاشت، دام محبت‌

[1]. غررالحكم، ص 320، ح 7415.

[2]. بحارالانوار، ج 88، ص 254.