98 و قال عليه‌السلام اعْقِلُوا الْخَبَرَ إِذَا سَمِعْتُمُوهُ عَقْلَ رِعَايَةٍ، لَاعَقْلَ رِوَايَةٍ، فَإِنَّ رُوَاةَ الْعِلْمِ كَثِيرٌ، وَرُعَاتَهُ قَلِيلٌ.

امام عليه السلام فرمود:

هنگامى كه خبرى را مى‌شنويد در آن بينديشيد (و حقيقت محتواى آن را درك نماييد) تا آن را به كار بنديد نه اينكه تفكر فقط براى نقل به ديگران باشد، زيرا راويان علم بسيارند و رعايت كنندگان آن كمند! [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

در مصادر نهج‌البلاغه از كتاب محاضرات الادباى راغب اصفهانى همين كلام حكمت‌آميز را با تفاوتى اندك و با اضافه اين جمله نقل مى‌كند: «كَثْرَةُ الْعِلْمِ فى‌ غَيْرِ طاعَةِ اللَّهِ مادّةُ الذُّنُوبِ» كه نشان مى‌دهد راغب حديث را از منبع ديگرى دريافت داشته است. (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 92).

قابل توجه اينكه مرحوم كلينى اين حديث را با تفاوت مختصرى پيش از سيّد رضى در ذيل خطبه‌اى طولانى در كتاب كافى، ج 8، ص 389 آورده است.