آنها نيستى. تو اموى هستى؛ ولى از ما اهل‌بيت. آيا كلام خدا را نشنيده‌اى كه از ابراهيم حكايت مى‌كند و مى‌گويد: «فَمَنْ تَبِعَنى‌ فَإنَّهُ مِنّى؛ هركس از من متابعت كند او از من است؟». [1]

شايان توجه اين‌كه مرحوم مغنيه ولايت را در كلام مبارك امام عليه السلام به معناى امامت گرفته و جمله‌

«إنَّ وَلىّ مُحَمَّدٍ»

را به معناى امام و جانشين پيغمبر مى‌داند كه تفسيرى بسيار بعيد و ناسازگار با جمله‌هاى مختلف اين كلام حكيمانه است.

نكته معيار ارزش در اسلام و قرآن‌

در نظام ارزشى جاهلى عرب رابطه‌هاى نسبى و قبيله‌اى اهميت فوق‌العاده داشت كه افراد به آن افتخار مى‌كردند. اسلام خط بطلان بر آنها كشيد و معيار ارزش وجود انسان را تقوا و پرهيزگارى شمرد: «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ» و اطاعت و بندگى خدا را معيار دانست و حتى نزديك‌ترين پيوند با پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله را در صورت پيروى از كفر و ارتكاب عصيان بى‌اعتبار قلمداد كرد: «يا نُوحُ إنَّهُ لَيْسَ مِنْ أهْلِكَ إنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صالِحٍ» و در مقابل، افرادى كه نه از بنى هاشم بودند، نه از قريش و نه از نژاد عرب، آنها را به سبب ايمان والا و اعمال صالحشان جزء اهل بيت پيغمبر صلى الله عليه و آله شمرد. در حديثى از امام باقر عليه السلام مى‌خوانيم كه امير مؤمنان عليه السلام به ابوذر فرمود:

«يا أباذَرٍ إنَّ سَلْمانَ بابَ اللَّهِ فِى الْأرْضِ مَنْ عَرَفَهُ كانَ مُؤمِناً وَ مَنْ أنْكَرَهُ كانَ كافِراً وَ إنَّ سَلْمانَ مِنَّا أَهْلُ الْبَيْتِ؛

اى ابوذر، سلمان درى است از درهاى (رحمت) الهى در زمين هر كس او را درست بشناسد مؤمن است و هر كس او را انكار كند كافر است و سلمان از ما اهل بيت است». [2]

[1]. بحارالانوار، ج 46، ص 337.

[2]. همان، ج 22، ص 373.