شرح و تفسير دانش گمشده مؤمن است‌

آنچه در اين كلام گهربار آمده است شبيه چيزى است كه در كلام قبل آمد؛ اما به تعبير و به شكل ديگر.

امام عليه السلام براى اين‌كه نامحدود بودن منبع علم را روشن سازد تشبيه زيبايى كرده مى‌فرمايد: «علم و دانش گمشده مؤمن است، بنابراين دانش را بگير، هرچند از اهل نفاق باشد»؛

(الْحِكْمَةُ ضَالَّةُ الْمُؤْمِنِ، فَخُذِ الْحِكْمَةَ وَلَوْ مِنْ أَهْلِ النِّفَاقِ)

. روشن است هرگاه انسان گمشده پرارزشى داشته باشد دائماً به دنبال آن مى‌گردد و آن را نزد هركس ببيند از او مى‌گيرد؛ خواه آن شخص مؤمن باشد يا كافر، منافق باشد يا مشرك، نيكوكار باشد يا بدكار. اين سخن در واقع نشان مى‌دهد كه صاحبان اصلى علم ودانش افراد باايمان اند و منافقان و فاسدان غاصبانه از آن استفاده مى‌كنند و چه بسا آن را وسيله‌اى براى رسيدن به اهداف سوء خود قرار مى‌دهند، بنابراين، صاحب حقيقى آن كه مؤمنان اند هر جا كه آن را بيابند به آن سزاوارترند.

شبيه چيزى كه به صورت گسترده‌تر در قرآن مجيد آمده است؛ در سوره «اعراف»، آيه 32 مى‌خوانيم: « «قُلْ مَنْ حَرَّمَ زينَةَ اللَّهِ الَّتي‌ أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَالطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا خالِصَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ‌