80 و قال عليه‌السلام الْحِكْمَةُ ضَالَّةُ الْمُؤْمِنِ، فَخُذِ الْحِكْمَةَ وَلَوْ مِنْ أَهْلِ النِّفَاقِ.

امام عليه السلام فرمود:

علم و دانش و حكمت گمشده مؤمن است، بنابراين حكمت را بگير

هرچند از اهل نفاق باشد. [1]

[1]. سند گفتار حكيمانه:

در كتاب مصادر نهج‌البلاغه آمده است از جمله كسانى كه قبل از سيّد رضى اين سخن حكمت‌آميز را در كتاب‌هاى خود نقل كرده‌اند، ابن قتيبه در عيون الاخبار و ابو على قالى در امالى و ابن عبد ربه در عقد الفريد و مسعودى در مروج الذهب است.

بعضى از راويان حديث آن را به اين صورت نقل كرده‌اند: «الْحِكْمَةُ ضالَّةُ الْمُؤمِنِ فَلْيَطْلُبَها وَلَوْ فى‌ أيْدى‌ أهْلِ الشِّرْكِ» و بعضى: «وَلَوْ فى أيْدى أهْلِ الشَّرِ» كه مضمون همه با يكديگر نزديك است». (مصادر نهج‌البلاغه، ج 4، ص 67).

در كتاب تمام نهج‌البلاغه نيز اين گفتار حكمت‌آميز در ضمن اندرزهايى كه امام به فرزندش «محمد بن حنفيه» فرمود آمده است. (تمام نهج‌البلاغه، ص 699).