شرح و تفسير بيداد روزگار

امام عليه السلام در اين كلام حكمت‌آميز و بيدارگر، آثار گذشت روزگار را در وجود انسان‌ها بيان مى‌دارد و مى‌فرمايد: «روزگار، بدن‌ها را كهنه و آرزوها را نو مى‌سازد مرگ را نزديك و خواسته‌ها را دور مى‌كند. كسى كه (تلاش كند و) به مواهب آن برسد سخت خسته مى‌شود و كسى كه (بعد از تلاش) به آن نرسد رنج مى‌برد»؛

(الدَّهْرُ يُخْلِقُ الْأَبْدَانَ، وَيُجَدِّدُ الْآمَالَ، وَيُقَرِّبُ الْمَنِيَّةَ، وَيُبَاعِدُ الْأُمْنِيَّةَ:

مَنْ ظَفِرَ بِهِ نَصِبَ، وَمَنْ فَاتَهُ تَعِبَ)

. امام عليه السلام در اين چند جمله كوتاه و پر معنا چند نكته مهم را يادآورد مى‌شود:

نخست اين‌كه گذشت روزگار بدن‌ها را كهنه و فرسوده مى‌كند و اين از واضحات است كه بسيارى از مردم به آن توجه ندارند؛ هر سال و ماه، بلكه هر روز و ساعتى كه بر انسان مى‌گذرد، بخشى از قوا و نيروهاى خود را از دست مى‌دهد.

درست مانند لباسى كه بر اثر مرور زمان كهنه و پوسيده مى‌شود و هيچ‌گونه استثنايى در آن نيست، بنابراين بايد كوشيد در مقابل آنچه از دست مى‌رود چيزى به دست آورد تا گرفتار خسران نشود. آيات شريفه‌ «وَالْعَصرِ* إنَّ الْإنْسَانَ لَفِى خُسْرٍ» نيز به همين معنا اشاره دارد.

در دومين نكته مى‌فرمايد: «گذشت روزگار آرزوها را نو مى‌كند» اين مطلب به تجربه ثابت شده كه حرص بزرگسالان بر جمع مال و به دست آوردن مقام از