نعمتى را در اختيار من گذاشته تا مرا بيازمايد كه آيا شكر نعمت به جاى مى‌آورم يا نه (و به يقين من شاكر و سپاس‌گزار اويم». [1]

شكرگزارى نه تنها براى غنىّ زينت، بلكه موجب فزونى نعمت است. رسول خدا صلى الله عليه و آله» فرمود:

«مَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَى عَبْدٍ بَابَ شُكْرٍ فَخَزَنَ عَنْهُ بَابَ الزِّيَادَةِ؛

خدا درِ شكرگزارى را به روى كسى نگشود كه زيادى نعمت را از او باز دارد». [2]

[1]. نمل، آيه 40.

[2]. كافى، ج 2، ص 94، ح 2.