شرح و تفسير گزيدن شيرين!

امام عليه السلام در اين سخن حكيمانه به يكى از ويژگى‌هاى متضاد زنان اشاره كرده مى‌فرمايد: «زن عقربى است كه نيش زدن او شيرين است»؛

(ألْمَرْأَةُ عَقْرَبٌ حُلْوَةُ اللَّبْسَةِ)

. شارحان نهج‌البلاغه هم در تفسير اين جمله اختلاف فراوان دارند و هم در اين‌كه آيا نسخه اصلى لَسبه است يا لِبسه (بر وزن حسبه).

در نسخه محمد عبده لِبسه آمده كه به معناى معاشرت و ملابست است، بنابراين نسخه، تفسير جمله بالا چنين است: زن گرچه همچون عقرب گزنده است؛ اما معاشرت با او داراى فوايد و بركات و آثار مثبتى است كه آن را جبران مى‌كند و به دليل اين آثار معاشرت با او مطلوب است. همان‌گونه كه قرآن مجيد هم به آن اشاره كرده مى‌فرمايد: « «وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا»؛ از آيات خدا اين است كه براى شما همسرانى از جنس شما آفريد تا در كنار آنها آرامش پيدا كنيد» و در جايى ديگر مى‌فرمايد: « «هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ»؛ زنان براى شما همچون لباس هستند و شما براى آنها همانند لباس (هر دو زينت هم هستيد و هر دو سبب حفظ يكديگر)».

ولى در غالب نسخه‌هاى ديگر مانند نسخه مورد بحث ما «لَبسه» آمده است كه به معنى نيش زدن است.

در اين‌كه اگر زن همچون عقرب باشد چگونه نيش زدن او شيرين است شايد