آنجا گذشت «هشام» صدا زد:

«اللَّهُ أعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالاتِهِ؛

خدا آگاه‌تر است كه نبوت (و امامت) را در كدام خاندان قرار دهد». [1]

آيات و روايات اسلامى درباره اهميت عفو بسيار زياد است. اين سخن را با حديث ديگرى از پيغمبر اكرم پايان مى‌دهيم.

«عَلَيْكُم بِالْعَفْوُ فَإنَّ الْعَفْوَ لا يَزيدُ الْعَبْدَ إلَّا عِزّاً فَتَعافُوا يُعِزَّكُمُ اللَّهُ؛

بر شما بايد به عفو و بخشش، زيرا چيزى جز عزت به انسان نمى‌افزايد، عفو كنيد تا خداوند شما را عزت دهد». [2]

بديهى است- همان‌گونه كه قبلًا نيز اشاره شده- دستور عفو شامل كسانى نمى‌شود كه از عفو و گذشت سوء استفاده كرده و بر جسارت خود مى‌افزايند.

آنها را جز كيفر و عقوبت اصلاح نمى‌كند.

[1]. بحارالانوار، ج 46، ص 94.

[2]. كافى، ج 2، ص 108.