را از زمين بلند مى‌كند و اجازه نمى‌دهد آبروى او برود.

از اين جمله حكمت‌آميز دو نتيجه مى‌توان گرفت: نتيجه اول كه در متن جمله آمده اين است كه لغزش‌هاى نيكوكاران و افراد پاك و با تقوا را بايد ناديده گرفت و حسن ظنِ به آنها را نبايد با اين لغزش‌ها به سوء ظن مبدل كرد. اين همان چيزى است كه در روايت معروف كه به صورت ضرب المثل در آمده مى‌خوانيم:

«الْجَوادُ قَدْ يَكْبُو»

يا

«قَدْ يَكْبُو الْجَوادُ»

(اسب ارزشمند و كارآمد گاه ممكن است گرفتار لغزشى شود) و در بعضى از عبارات اين جمله به آن افزوده شده كه‌

«الصَّارِمُ قَدْ يَنْبُو؛

شمشير برنده نيز گاهى كارگر نمى‌شود».

نتيجه دومى كه مى‌توانيم از آن بگيريم اين است كه اگر راه تقوا و نيكوكارى و جوانمردى را پيش گيريم خداوند به هنگام لغزش‌ها ما را تنها نمى‌گذارد و دست ما را مى‌گيرد و از زمين بلند مى‌كند و آبروى ما را حفظ مى‌نمايد.