شرح و تفسير نتيجه بى‌مِهرى بستگان‌

امام عليه السلام در اين جمله به كسانى كه بستگان نزديكش نسبت به او بى‌مهرى مى‌كنند و رهايش مى‌سازند دلدارى و اميدوارى مى‌دهد كه نبايد از اين جريان مايوس گردند؛ خداوند راه ديگرى به روى او مى‌گشايد و مى‌فرمايد: «كسى كه نزديكانش او را رها سازند آنها كه دورند براى (حمايت از او و يارى‌اش) آماده مى‌شوند»؛

(مَنْ ضَيَّعَهُ الْأَقْرَبُ أُتِيحَ لَهُ الْأَبْعَدُ)

. در واقع اين حكمت و رحمت الهى است كه انسان‌ها به وسيله بستگان و دوستان نزديك حمايت شوند؛ ولى اگر آنها به وظيفه خود عمل نكردند و به صله رحم و مسئوليت‌هاى دوستى پشت‌پا زدند اين مسئوليت را بر عهده ديگران مى‌گذارد تا بنده‌اش در ميان توفان حوادث تنها نماند.

مثلا پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله طائفه قريش كه نزديك‌ترين نزديكان او بودند نه تنها حمايتش نكردند بلكه به دشمنى او برخاستند؛ اما خداوند دورافتاده‌ترين قبائل را از قبيله قريش يعنى اوس و خزرج را به حمايت او برانگيخت كه از جان و دل او را حمايت كردند و آئين او را پيش بردند و جالب اين‌كه اوس و خزرج با هم عداوت و دشمنى ديرينه‌اى داشتند ولى در حمايت از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله متحد و متفق بودند و امثال اين موضوع در طول تاريخ بسيار ديده شده است.

در حديث پرمعنايى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم كه براى دلدارى و تسلى‌