گسترش خواهد داد و ثواب اطاعتش را براى تو قرار مى‌دهد. آنچه مى‌بخشى به گونه اى ببخش كه گوارا (و بى‌منت باشد) و آن‌گاه كه (به هر علت) از بخشش خوددارى مى‌كنى آن را با لطف و معذرت‌خواهى همراه ساز.

شرح و تفسير تشكيل مجلس عام براى رسيدگى به كار مردم‌

امام عليه السلام بعد از شرح كامل طبقات جامعه و دستورات لازم در مورد هر يك و وظايفى را كه زمامدار در برابر آنها دارد نكاتى را يادآور مى‌شود كه ناظر به همه آنهاست و هر يك به نحوى در آن مشترك‌اند. نخستين دستور اينكه مى‌فرمايد:

«براى كسانى كه به تو نياز دارند وقتى مقرر كن كه شخصاً (و چهره به چهره) به نياز آنها رسيدگى كنى و مجلسى عمومى و همگانى براى آنها تشكيل ده (و در آنجا بنشين و مشكلات آنها را حل كن)»؛

(وَاجْعَلْ لِذَوِي الْحَاجَاتِ مِنْكَ قِسْماً تُفَرِّغُ لَهُمْ فِيهِ شَخْصَكَ، وَتَجْلِسُ لَهُمْ مَجْلِساً عَامّاً)

. بعضى تصور كرده اند كه اين فصل دنباله فصل سابق و مربوط به محرومان و نيازمندان جامعه است در حالى كه چنين نيست و ممكن است كسى كاسب يا تاجر يا كارمند اداره‌اى باشد و فرد زورمندى حقش را پايمال نموده باشد و نياز به دادخواهى داشته باشد.

تعبير به‌

«ذَوِي الْحَاجَاتِ مِنْكَ»

به جاى «ذَوِي الْحَاجَاتِ مِنْهُمْ» نيز دليل بر عموميت است و تعبير به «گرفتن حق ضعيف از قوى» كه ذيل اين كلام آمده، دليل ديگرى بر عموميت مفهوم اين بخش است.

امام عليه السلام به دنبال اين سخن مى‌فرمايد: دو نكته ديگر را نيز فراموش نكن:

نخست اينكه «در آن مجلس براى خدايى كه تو را آفريده است تواضع كن»؛