هَذَا مَا اجْتَمَعَ عَلَيْهِ أَهْلُ الْيَمَنِ حَاضِرُهَا وَبَادِيهَا، وَرَبِيعَةُ حَاضِرُهَا وَبَادِيهَا، أَنَّهُمْ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ يَدْعُونَ إِلَيْهِ، وَيَأْمُرُونَ بِهِ، وَيُجِيبُونَ مَنْ دَعَا إِلَيْهِ وَأَمَرَ بِهِ، لَايَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً، وَلَا يَرْضَوْنَ بِهِ بَدَلًا، وَأَنَّهُمْ يَدٌ وَاحِدَةٌ عَلَى مَنْ خَالَفَ ذَلِكَ وَتَرَكَهُ، أَنْصَارٌ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ. دَعْوَتُهُمْ وَاحِدَةٌ، لَايَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ لِمَعْتَبَةِ عَاتِبٍ، وَلَا لِغَضَبِ غَاضِبٍ، وَلَا لِاسْتِذْلَالِ قَوْمٍ قَوْماً، وَلَا لِمَسَبَّةِ قَوْمٍ قَوْماً! عَلَى ذَلِكَ شَاهِدُهُمْ وَغَائِبُهُمْ، وَسَفِيهُهُمْ وَعَالِمُهُمْ، وَحَلِيمُهُمْ وَجَاهِلُهُمْ. ثُمَّ إِنَّ عَلَيْهِمْ بِذَلِكَ عَهْدَ اللَّهِ وَمِيثَاقَهُ إِنَّ عَهْدَ اللَّهِ كَانَ مَسْئُولًا. وَكَتَبَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ.

ترجمه‌

اين پيمانى است كه اهل يمن؛ شهرنشين‌ها و بيابان‌نشين‌هايش و (قبيله) ربيعه اعم از شهرنشين و بيابان‌گرد بر آن اتفاق كردند كه به آنچه در قرآن است پايبند باشند و به سوى آن دعوت كنند و به آن امر نمايند و هركس آنها را به قرآن فرا خواند و امر كند دعوت او را اجابت نمايند. آن را به هيچ بهايى نفروشند و چيزى را به جاى آن نپذيرند.

آنها بايد در برابر كسى كه با اين پيمان مخالفت كند متحد باشند و او را ترك گويند و (نيز) يكديگر را يارى كنند (همچنين) همه يك صدا باشند و (در نهايت) هرگز پيمان خود را به سبب سرزنش سرزنش‌كننده‌اى و يا خشم كسى و يا خوار كردن و دشنام دادن به يكديگر نشكنند. بر اين عهد و پيمان، حاضران و غائبان، كم‌خردان و عالمان، عاقلان و جاهلان همه متحد خواهند بود. آنها با