آنها اين نامه و ديگرى نامه 62 است. از تمام اينها مقام و شخصيت مالك به عنوان انسانى قوى و با ايمان و مدير و مدبر و مخلص و شجاع روشن مى‌شود.

نامه مورد بحث در واقع از دو بخش تشكيل شده است: بخش اوّل، مدح و تمجيدى از مردم مصر است كه به حمايت از اسلام برخاستند در زمانى كه ظلم و فساد صحنه زمين را فرا گرفته بود و حق و عدالت از جامعه بشرى رخت بر بسته بود و منكرات و زشتى‌ها جوامع را آلوده ساخته بود.

در بخش دوم به معرفى مالك به عنوان فردى بسيار ممتاز و داراى تمام صفاتى كه شايسته يك فرماندار و فرمانده است، مى‌پردازد و تعبيرات بسيار بلندى درباره مالك مى‌فرمايد كه درباره كمتر كسى ديگر شده و به دنبال آن به مردم مصر فرمان مى‌دهد قدر او را بشناسند و سر بر فرمانش دهند.