فَسُبْحَانَ اللَّهِ! مَا أَشَدَّ لُزُومَكَ لِلْأَهْوَاءَ الْمُبْتَدَعَةِ، وَالْحَيْرَةِ الْمُتَّبَعَةِ، مَعَ تَضْيِيعِ الْحَقَائِقِ وَاطِّرَاحِ الْوَثَائِقِ، الَّتِي هِيَ للَّهِ طِلْبَةٌ، وَعَلَى‌ عِبَادِهِ حُجَّةٌ.

فَأَمَّا إِكْثَارُكَ الْحِجَاجَ عَلَى‌ عُثْمَانَ وَقَتَلَتِهِ، فَإِنَّكَ إِنَّمَا نَصَرْتَ عُثْمَانَ حَيْثُ كَانَ النَّصْرُ لَكَ، وَخَذَلْتَهُ حَيْثُ كَانَ النَّصْرُ لَهُ، وَالسَّلَامُ.

ترجمه‌

سبحان اللَّه! تو چقدر بر هوا و هوس‌هاى بدعت‌آميز و سرگردانى‌هايى كه پيوسته از آن پيروى مى‌كنى اصرار دارى! اين كار توأم با ناديده گرفتن حقايق و دور افكندن پيمان‌هايى است كه خدا آن را طلب كرده و حجت بر بندگان اوست.

اينكه پيوسته به خون عثمان و قاتلان او استدلال مى‌كنى (و گويا خود را ولى دم عثمان و مطالبه كننده خون او مى‌پندارى بسيار شگفت‌آور است، زيرا) تو آنجا به يارى عثمان برخاستى كه در حقيقت يارى خودت بود ولى آنجا كه يارى عثمان بود، دست از ياريش برداشتى (و او به آن سرنوشت گرفتار آمد) والسلام.

شرح و تفسير تو را با خونخواهى عثمان چكار؟

همان‌گونه كه اشاره شد متأسفانه تا آنجا كه ما اطّلاع داريم سيره نويسان و مورخان، متن نامه معاويه را نياورده‌اند، هرچند بخش‌هايى از آن از پاسخ‌