ستايش فراوان، او را مغرور نسازد (و فريب ندهد) و مدح و ثناى بسيار او را به ثنا خوان و مدح كننده متمايل نكند، البته اين‌گونه افراد كم‌اند.

سپس با جديت هرچه بيشتر داورى‌هاى او را بررسى كن و در بذل حقوق به او سفره سخاوتت را بگستران آنچنان كه نيازش را از بين ببرد و حاجتى به مردم پيدا نكند (مبادا خداى نكرده آلوده به رشوه‌خوارى گردد) و از نظر منزلت آن‌قدر مقامش را نزد خود بالا ببر كه احدى از ياران نزديك تو نسبت به نفوذ در او طمع نكند و به اين طريق از توطئه و زيان رساندن اين‌گونه افراد در نزد تو در امان باشد سپس در آنچه گفتم با دقت بنگر (و همه اين دستورات را به طور دقيق اجرا كن) زيرا اين دين اسير دست اشرار بود با هوا و هوس درباره آن عمل مى‌شد و به‌وسيله آن دنيا را طلب مى‌كردند (از يك سو هواپرستى و از سوى ديگر دنياپرستى همه اركان دين را متزلزل ساخته بود).

شرح و تفسير قضات بايد واجد اين دوازده صفت باشند

امام عليه السلام در اين بخش از نامه خود به مالك اشتر بحث مهمى درباره قضات بيان داشته و آن را از بحث‌هاى ديگر مستقل كرده تا اشاره‌اى به استقلال قضايى باشد كه در دنياى امروز به آن اهمّيّت زيادى مى‌دهند و قوه قضائيه را قوه مستقلى در برابر قوه اجرايى (دولت) و قوه قانونگذارى مى‌شناسند. اضافه بر اين ذكر ويژگى‌هاى قضات بعد از ويژگى‌هاى فرماندهان لشكر اين پيام را دارد كه لشكر، كشوراسلام را در مقابل‌اجانب حفظ مى‌كند وقوه قضائيه در مقابل نزاع‌هاى داخلى، و به بيان ديگر يكى ضامن امنيتى برونى است و ديگرى ضامن امنيتى درونى.

نخست مى‌فرمايد: «سپس از ميان رعاياى خود برترين فرد را نزد خود براى قضاوت در ميان مردم برگزين»؛

(ثُمَ‌اخْتَرْلِلْحُكْمِ بَيْنَ النَّاسِ‌أَفْضَلَ رَعِيَّتِكَ فِي‌نَفْسِكَ).