عدالت در همه بلاد و آشكار شدن علاقه و محبّت رعايا به آنهاست و محبّت و علاقه رعايا نسبت به آنها جز با پاكى دل‌هايشان (و بر طرف شدن هرگونه سوء ظن به زمامداران) آشكار نمى‌شود و خيرخواهى آنها در صورتى كاملًا مفيد واقع مى‌شود كه با ميل خود گرداگرد زمامداران جمع شوند و حكومتِ آنها بر ايشان سنگين نباشد و انتظارِ پايان گرفتن مدت حكومتشان را نكشند، بنابراين ميدان آرزوها را (براى زندگى) در برابر سپاهت وسعت بخش (و نيازهاى آنها را از اين نظر تأمين كن) پيوسته آنها را تشويق نما و پياپى كارهاى مهمى را كه افرادى از آنها انجام داده‌اند برشمار، زيرا يادآورىِ كارهاى نيكِ آنها افراد شجاعشان را به فعاليتِ بيشتر وامى‌دارد و كم‌كاران را به كار تشويق مى‌كند. ان‌شاءاللَّه.

سپس بايد ارزش زحمات هر يك را به دقت بشناسى و هرگز كار خوب كسى را به ديگرى نسبت ندهى و ارزش خدمت او را كمتر از آنچه هست به حساب نياورى. مبادا شخصيت كسى موجب اين شود كه كار كوچكش را بزرگ بشمارى و يا كوچكى مقام كسى سبب گردد كه خدمت پر ارجش را ناچيز به حساب آورى.

شرح و تفسير برترين فرماندهان لشكر

امام عليه السلام در اين بخش از عهدنامه به دنبال توصيه‌هايى كه براى انتخاب فرماندهانِ لشكر در بخش سابق نموده بود، به سراغ اهتمام به امر سپاه و لشكر مى‌رود و به مالك توصيه مى‌كند فرماندهانى انتخاب كن كه به امور لشكر بهتر رسيدگى كنند. مى‌فرمايد: «برترين فرماندهان لشكر نزد تو بايد كسانى باشند كه در كمك به سپاهيان بيش از همه مواسات كنند و از امكانات خود بيشتر به آنان كمك نمايند، به اندازه‌اى كه هم نفرات سربازان و هم كسانى كه تحت تكفّل آنها