و منشى‌ها و حساب‌داران، قوام و استوارى نمى‌پذيرند، زيرا آنها قراردادها را استحكام مى‌بخشند و ماليات‌ها را جمع‌آورى مى‌كنند و در ضبطِ امور خصوصى و عمومى مورد اعتماد و اطمينان هستند.

همه اين گروه‌ها نيز بدون تجار و پيشه‌وران و صنعتگران سامان نمى‌يابند (زيرا) آنها (تجار و صنعتگران) وسائل زندگى ايشان (گروه‌هاى ديگر) را جمع‌آورى كرده و در بازارها عرضه مى‌كنند و (گروهى از آنان) وسايل و ابزارى را با دست خود مى‌سازند كه ديگران قادر به آن نيستند. سپس قشر پايين، نيازمندان و از كار افتادگان هستند كه لازم است به آنها مساعدت و كمك شود.

خداوند در آفرينش خود براى هر يك از اين طبقات، وسعتى قرار داده همچنين هر يك بر والى به مقدار اصلاح كارشان حقى دارند. هرگز والى از عهده اداى آنچه خداوند او را به آن ملزم ساخته بر نمى‌آيد جز با اهتمام و كوشش و يارى جستن از خداوند و آماده ساختن خويش بر ملازمت حق و شكيبايى و استقامت در برابر آن، خواه امورى باشد كه بر او سبك باشد يا سنگين.

شرح و تفسير پيوند گروه‌هاى اجتماعى‌

امام عليه السلام در بخش گذشته اين عهدنامه اشاره‌اى اجمالى، جامع و جالب به هفت گروه عمده اجتماعى نموده است. سپس از اينجا به بعد به شرح وظايف مسئوليت‌ها و ويژگى‌هاى هر يك مى‌پردازد و از آنجا كه نيروى نظامى و انتظامى مهم‌ترين ركن جامعه است از آن شروع مى‌كند.

مى‌فرمايد: «اما سپاهيان- به اذن پرودگار- دژها و پناهگاه‌هاى رعيت و زينت زمامداران و عزت دين و راه‌هاى امنيّت‌اند و قوام رعيت جز به‌وسيله آنها ممكن‌