اسلامى زندگى مى‌كنند (و در برابر حفظ جان و مالشان به حكومت اسلامى مالياتى مى‌پردازند).

و گروهى از مسلمانان (زمين‌هاى خراجى را كشاورزى مى‌كنند و خراج آن را مى‌پردازند).

جمع ديگرى تاجران و صنعت‌گران‌اند.

و گروه ديگر طبقه پايين اجتماع از نيازمندان و محرومان (و از كار افتادگان و پيران ناتوان و كهن‌سال هستند كه قادر بر انجام هيچ كارى نيستند)»؛

(وَاعْلَمْ أَنَّ الرَّعِيَّةَ طَبَقَاتٌ لَايَصْلُحُ بَعْضُهَا إِلَّا بِبَعْضٍ، وَلَا غِنَى بِبَعْضِهَا عَنْ بَعْضٍ فَمِنْهَا جُنُودُ اللَّهِ، وَمِنْهَا كُتَّابُ الْعَامَّةِ وَالْخَاصَّةِ وَمِنْهَا قُضَاةُ الْعَدْلِ وَمِنْهَا عُمَّالُ الْإِنْصَافِ وَالرِّفْقِ، وَمِنْهَا أَهْلُ الْجِزْيَةِ وَالْخَرَاجِ مِنْ أَهْلِ الذِّمَّةِ وَمُسْلِمَةِ النَّاسِ وَمِنْهَا التُّجَّارُ وَأَهْلُ الصِّنَاعَاتِ وَمِنْهَا الطَّبَقَةُ السُّفْلَى مِنْ ذَوِي الْحَاجَةِ وَالْمَسْكَنَةِ).

آن‌گاه امام اشاره‌اى اجمالى به وظايف و حقوق آنها كرده و به دنبال آن به شرح مبسوطى درباره ويژگى‌ها و صفات و وظايف و حقوق هر يك از اين طبقات مى‌پردازد.

در اشاره اجمالى مى‌فرمايد: «و خداوند براى هركدام از اين گروه‌ها سهمى مقرر داشته و در كتاب خود يا سنّت پيغمبر صلى الله عليه و آله وظيفه جداگانه‌اى تعيين كرده كه به صورت عهدى از سوى او در نزد ما محفوظ است»؛

(وَكُلٌّ قَدْ سَمَّى اللَّهُ لَهُ سَهْمَهُ، وَوَضَعَ عَلَى حَدِّهِ فَرِيضَةً فِي كِتَابِهِ أَوْ سُنَّةِ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ عَهْداً مِنْهُ عِنْدَنَا مَحْفُوظاً).

روشن است منظور از جنود اللَّه سربازانى هستند كه از مرزهاى كشور اسلام در مقابل هجوم بيگانگان نگهدارى مى‌كنند.

اما گروه دوم كه امام از آنها به كتاب عامه و خاصه ياد كرده است. كتاب خاصه نويسندگانى هستند كه از خاصان والى و زمامدارند و صاحب اسرار و امضا كننده‌