بخش دوم‌

أَلَا وَإِنَّ لَكُمْ عِنْدِي أَلَّا أَحْتَجِزَ دُونَكُمْ سِرّاً إِلَّا فِي حَرْبٍ، وَلَا أَطْوِيَ دُونَكُمْ أَمْراً إِلَّا فِي حُكْمٍ، وَلَا أُؤَخِّرَ لَكُمْ حَقّاً عَنْ مَحَلِّهِ، وَلَا أَقِفَ بِهِ دُونَ مَقْطَعِهِ، وَأَنْ تَكُونُوا عِنْدِي فِي الْحَقِّ سَوَاءً فَإِذَا فَعَلْتُ ذَلِكَ وَجَبَتْ لِلَّهِ عَلَيْكُمُ النِّعْمَةُ، وَلِي عَلَيْكُمُ الطَّاعَةُ؛ وَأَلَّا تَنْكُصُوا عَنْ دَعْوَةٍ، وَلَا تُفَرِّطُوا فِي صَلَاحٍ، وَأَنْ تَخُوضُوا الْغَمَرَاتِ إِلَى الْحَقِّ، فَإِنْ أَنْتُمْ لَمْ تَسْتَقِيمُوا لِي عَلَى‌ ذَلِكَ لَمْ يَكُنْ أَحَدٌ أَهْوَنَ عَلَيَّ مِمَّنِ اعْوَجَّ مِنْكُمْ، ثُمَّ أُعْظِمُ لَهُ الْعُقُوبَةَ، وَلَا يَجِدُ عِنْدِي فِيهَا رُخْصَةً، فَخُذُوا هَذَا مِنْ أُمَرَائِكُمْ، وَأَعْطُوهُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ مَا يُصْلِحُ اللَّهُ بِهِ أَمْرَكُمْ.

وَالسَّلَامُ.

ترجمه‌

آگاه باشيد حق شما بر من اين است كه جز اسرار جنگى چيزى را بر شما پنهان ندارم و هيچ كارى را بدون مشورت با شما- جز در مقام قضاوت و بيان حكم الهى- انجام ندهم. من موظّفم هيچ حقى را از شما به تأخير نيندازم و پيش از رسيدن به مقطع نهايى آن را قطع نكنم و (نيز از حقوق شما بر من اين است كه) همه شما در حق، نزد من يكسان باشيد (و تفاوتى ميان شريف و وضيع قائل نشوم). هنگامى كه من اين وظايف را انجام دادم، نعمت خدا «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ» [1] بر شما مسلّم (و كامل) خواهد شد و من بر شما (نخستين) حقى كه دارم اطاعت است و اينكه از دعوت من (براى جهاد و غير آن) سرپيچى نكنيد و در آنچه من دستور مى‌دهم و به صلاح و مصلحت همگى است سستى‌

[1]. مائده، آيه 3.