بخش اوّل‌

مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى أَصْحَابِ الْمَسَالِحِ.

أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ حَقّاً عَلَى الْوَالِي أَلَّا يُغَيِّرَهُ عَلَى رَعِيَّتِهِ فَضْلٌ نَالَهُ، وَلَا طَوْلٌ خُصَّ بِهِ، وَأَنْ يَزِيدَهُ مَا قَسَمَ اللَّهُ لَهُ مِنْ نِعَمِهِ دُنُوّاً مِنْ عِبَادِهِ، وَعَطْفاً عَلَى إِخْوَانِهِ.

ترجمه‌

(اين نامه) از سوى بنده خدا على بن ابى طالب اميرمؤمنان به پاسداران مرزها (ى كشور اسلام) نگاشته شده است. اما بعد (از حمد و ثناى الهى) حقى كه بر والى و زمامدار ثابت است اين است كه فضل و برترى‌هايى كه به او رسيده و قدرتى كه به او داده شده، سبب تغيير حال او درباره رعيّت نگردد، بلكه بايد نعمت‌هايى كه خدا به او ارزانى داشته سبب نزديكى بيشتر به بندگان خدا و مهربانى به برادرانش گردد.

شرح و تفسير مقام شما را از مردم دور نكند!

امام عليه السلام در بخش اوّل اين نامه از سران لشكر به عنوان‌

«أَصْحَابِ الْمَسَالِحِ؛

محافظان مرزها» ياد كرده مى‌فرمايد: « (اين نامه) از سوى بنده خدا على بن ابى‌طالب اميرمؤمنان به پاسداران مرزها (ى كشور اسلام) نگاشته شده است»؛

(مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى أَصْحَابِ الْمَسَالِحِ).

مسالح جمع مسلحة به معناى مرز است و مرزها معمولًا مناطقى هستند كه در