49 و من كتاب له عليه‌السلام إلى‌ مُعاوِيَةَ أيْضاً

نامه ديگرى از امام عليه السلام‌

به معاويه است. [1]

نامه در يك نگاه‌

همان‌گونه كه در بحث سند نامه اشاره شد مخاطب اين نامه به عقيده بسيارى از مورخان و شارحان عمرو بن عاص است. دينورى در كتاب‌ الاخبار الطوال‌ به اين معنا تصريح كرده و نصر بن مزاحم در كتاب‌ صفين‌ علاوه بر اين معنا بخشى از نامه را كه مرحوم سيّد رضى به هنگام گزينش حذف كرده ذكر مى‌كند كه در آن بخش امام عليه السلام صريحاً به عمرو بن‌عاص هشدار مى‌دهد كه از معاويه پيروى نكند.

[1]. سند نامه:

اين نامه را ابن اعثم كوفى در كتاب الفتوح و دينورى (متوفاى 282) در الاخبار الطوال و نصر بن مزاحم در كتاب صفين كه همگى قبل از سيّد رضى مى‌زيسته‌اند در كتاب‌هاى خود آورده‌اند و جمعى از مورخان و شارحان نهج‌البلاغه، مخاطب اين نامه را عمرو بن عاص دانسته‌اند (براى توضيح بيشتر به مصادر نهج‌البلاغه، ج 3، ص 384 مراجعه شود).