تعبيرات امام عليه السلام بسيار گويا و تشبيه آن حضرت در اين زمينه فوقالعاده
كوبنده و پر معناست و براى بيان چنين مقصدى جملههايى از اين بهتر تصور نمىشود.
تعبير به
«أَسْرَعْتَ الْكَرَّةَ؛
به سرعت حمله نمودى» و
«عَاجَلْتَ الْوَثْبَةَ؛
با شتاب بر آن پريدى» و تعبير به
«اخْتَطَفْتَ؛
آنها را ربودى» و تشبيه به گرگ چالاكى كه بزغاله مجروح استخوان شكستهاى را
بربايد و تعبير به
«تُرَاثَكَ مِنْ أَبِيكَ وَأُمِّكَ؛
اموال بيتالمال را همچون ميراث پدر و مادر شمردى» همه و همه گوياى زشتى
فوقالعاده اعمال اوست.
[4]. «الازَلّ» از ريشه «زلل» به
معناى انسان يا حيوانى است كه رانهاى باريكى داشته باشد و با توجّه به اينكه چنين
كسى با سرعت مىتواند راه برود، اين واژه به معناى سريع و پرشتاب مىآيد.
[5]. «دامِيَة» به معناى مجروح و
خونآلود است از ريشه «دم» به معناى خون گرفته شده.
[7]. «الكَسيرة» به معناى شكسته و
استخوان شكسته است و هنگامى كه در مورد گوسفند و امثال آن بهكار رودبه معناى دست
و پا شكسته است.
[8]. «رحيب» به معناى گشاده و وسيع
است از ريشه «رحب» بر وزن «قفل» كه به معناى وسعت يافتن است گرفته شده و رحيب
الصدر به كسى گفته مىشود كه خونسرد، بىتفاوت و داراى سعه صدر باشد.
[10]. «حَدَرْتَ» از ريشه «حَدْر» بر
وزن «قدر» به معناى فرود آمدن و پايين رفتن است و از آنجا كه پايين رفتن معمولًا
به سرعت انجام مىشود اين واژه به معناى سرعت كردن نيز بهكار مىرود.
نام کتاب : پيام امام امير المومنين(ع) نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 10 صفحه : 122