منظور معنى وسيعترى باشد و استعدادها و غرايز گوناگون را نيز شامل شود.

سپس مى‌افزايد: «و تركيبى از اشياى همسان» (و الاشباه المؤتلفة) مانند رگها و اعصاب و استخوانها كه شباهت زيادى به يكديگر دارند و در عين حال وظايف گوناگونى را انجام مى‌دهند.

«همچنين او را تركيبى از نيروهاى متضاد و اخلاط مختلف، از حرارت و برودت و رطوبت و خشكى قرار داد» (و الاضداد المتعادية و الاخلاط المتباينة من الحرّ و البرد و البلّة و الجمود). [1] جمله بالا اشاره‌اى به طبيعتهاى چهارگانه‌اى است كه در طب سنّتى، معروف مى‌باشد و پزشكان كنونى گر چه اين تقسيم‌بندى را در لفظ قبول ندارند ولى با تعبيرات ديگرى آن را در كلمات خود مى‌آورند مثلا به جاى حرارت و برودت، بالا رفتن فشار خون و پايين آمدن آن را به كار مى‌برند و به جاى بلّة و جمود، زيادى و كمبود آب بدن را ذكر مى‌كنند.

به هر حال تعبيرات بالا، كه در كلام امام (ع) آمده است، همه بيانگر اين ويژگى مهم است كه خداوند جسم انسان (بلكه جسم و جان او) را تركيبى از موادّ مختلف و كيفيّات گوناگون و استعدادها و غرايز متفاوت قرار داده است و اين تفاوتها سرچشمه تفاوتهاى بسيارى در طرز فكر و روش انسانهاست و در مجموع سبب مى‌شود كه مناصب مختلف اجتماعى و نيازهاى گوناگون جوامع بشرى بدون پاسخگو نباشد و هر چيز در جاى خود قرار گيرد و مجموعه كاملى فراهم شود و اين خود داستان مفصلى دارد كه اين جا، جاى شرح آن نيست.

[1] جمله «من الحرّ و البرد» ... ممكن است، بيانى براى اخلاط متباينه باشد، يا براى اضداد و اخلاط هر دو.