نماز جمعه قرائت مى‌فرمود.

و نيز در حديثى از امام باقر عليه السّلام آمده است: «كسى كه پيوسته در نمازهاى فريضه و نافله سوره «ق» را بخواند خداوند روزى او را گسترده مى‌كند، و نامه اعمالش را به دست راستش مى‌دهد، و حساب او را در قيامت آسان مى‌سازد».

نياز به ياد آورى ندارد كه اين همه افتخار و فضيلت تنها با خواندن الفاظ حاصل نمى‌شود، بلكه خواندن الفاظ سر آغازى است براى بيدارى انديشه‌ها و آن نيز وسيله‌اى است براى عمل صالح و هماهنگى با محتواى سوره.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

(آيه 1)- در اينجا بار ديگر در آغاز اين سوره به بعضى از «حروف مقطعه» برخورد مى‌كنيم و آن حرف «قاف» (ق). است.

چنانكه قبلا نيز گفته‌ايم يكى از تفسيرهاى قابل توجه «حروف مقطعه» اين است كه «قرآن» با آن همه عظمت از مواد ساده‌اى همچون حروف «الفبا» تشكيل يافته، و اين نشان مى‌دهد كه ابداع‌گر و نازل كننده قرآن مجيد علم و قدرت بى‌پايان داشته كه از چنين ابزار ساده‌اى چنان تركيب عالى آفريده است.

برخى از مفسران نيز «ق» را اشاره به بعضى از اسماء اللّه مانند «قادر» و «قيوم» دانسته‌اند.

از جمله امورى كه گواهى مى‌دهد ذكر اين حرف از حروف مقطعه براى بيان عظمت قرآن است اين كه بلافاصله بعد از آن مى‌فرمايد: «سوگند به قرآن مجيد» كه قيامت و رستاخيز حق است‌ (وَ الْقُرْآنِ الْمَجِيدِ).

«مجيد» از ماده «مجد» به معنى «شرافت گسترده» است قرآن عظمت و شرافتى بى‌پايان دارد ظاهرش زيبا، محتوايش عظيم، دستوراتش عالى، و برنامه‌هايش آموزنده و حيات‌بخش است.

(آيه 2) سپس به بيان پاره‌اى از ايرادهاى بى‌اساس كفار و مشركان عرب‌